Yngvil Mortensen

foreignworkers@lomedia.no

SPROSTOWANIE: FriFagbevegelse podało, że najczęstsze miesięczne wynagrodzenie w 2021 roku wynosiło 40 000-45 000 NOK. Nie zgadza się to z prawdą. Wynagrodzenie wynosiło wtedy pomiędzy 35 000 i 40 000 NOK.

FriFagbevegelse pozyskał statystyki z Norweskiego Urzędu Statystycznego wykazujące rozkład płac w Norwegii. Dane dotyczą roku 2021.

Statystyki te wykazują, ile procent pracowników w Norwegii, jest uplasowanych na poszczególnych poziomach wynagrodzeń. Dane przedstawiają wynagrodzenia na stanowiskach pełnoetatowych przed opodatkowaniem.

Dane wykazują wynagrodzenia zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym – płace dla wszystkich etatów w Norwegii, zgłaszanych władzom przez pracodawców.

Sprawdź najczęstsze wynagrodzenia

Najniższy poziom wynagrodzenia to 10 000–15 000 koron miesięcznie. Według Norweskiego Urzędu Statystycznego, zdecydowana większość otrzymujących tak niskie miesięczne uposażenie to praktykanci.

Najwyższy poziom płac mają etaty o miesięcznym wynagrodzeniu powyżej 185 000 koron.

Niewiele osób ma tak niskie lub tak wysokie zarobki w Norwegii.

Czy pracujesz w niepełnym wymiarze godzin?

Poziomy wynagrodzeń przedstawionych w tabeli dotyczą etatów w pełnym wymiarze godzin.

Norweski Urząd Statystyczny, aby umożliwić porównanie płac wszystkich zatrudnionych, przekalkulował płace na etatach w niepełnym wymiarze godzin, na etaty w pełnym wymiarze godzin.

Na przykład, przy etacie 50 procent i wynagrodzeniu 15 500 koron miesięcznie, płaca ta, w przeliczeniu na pełen etat, znajdzie się na poziomie 30 000–35 000 koron miesięcznie.

Najczęstsze wynagrodzenie

– Najczęstsze wynagrodzenie to 40–45 000 koron miesięcznie, mówi Elin Svarstad.

Jest ekonomistką w Fafo, Instytucie Pracy i Spraw Socjalnych, prowadzącą między innymi, badania w dziedzine płac i ich rozwoju.

Tej wysokości wynagrodzenia otrzymuje nieco ponad 16 procent etatów w Norwegii, jak wynika z danych Norweskiego Urzędu Statystycznego.

Druga co do wielkości grupa to wynagrodzenia od 45 000 do 50 000 koron miesięcznie. Taką płacę otrzymuje 14 procent etatów w Norwegii.

– To zgadza się z medianą płac w Norwegii – mówi Elin Svarstad z Fafo.

Mediana zarobków wyniosła nieco ponad 45 000 koron w 2021 roku.

Gdy posortować wszystkie płace od najniższej do najwyższej, mediana ich znajdzie się dokładnie w środku. Oznacza to, że połowa osób otrzymujących wynagrodzenie ma zarobki niższe od mediany, a połowa ma zarobki wyższe.

Zarobek przeciętny nie jest najczęstszy

Svarstad, naukowiec z Fafo, tłumaczy, że mediana płac stanowi znacznie lepsze kryterium normalnego zarobku niż zarobek przeciętny.

– Zarobek przeciętny to kryterium wprowadzające w błąd, gdy mowa o zwykłych płacach.

Aż 60 procent z nas zarabia mniej niż przeciętna płaca, informują naukowcy z Norweskiego Urzędu Statystycznego badający wynagrodzenia.

Przeciętna płaca staje się tak wysoka, ponieważ niewielka ilość osób o ekstremalnie wysokich zarobkach bardzo ją podciąga do góry.

Elin Svarstad wyjaśnia:

— Wyobraź sobie, że ty i ja siedzimy w pokoju. Prawdopodobnie oboje mamy miesięczne wynagrodzenie zbliżone do mediany, 45 000 koron. Następnie do pokoju wchodzi szef Equinor, który zeszłego roku zarobił 18 milionów. I wtedy średnie wynagrodzenie naszej trójki wyniesie ponad półtora miliona koron miesięcznie, a to jednak nie stanowi całkiem normalnego wynagrodzenia.

Kto jest nisko opłacany?

Statystyki wykazują, że wiele osób otrzymuje dość dobre wynagrodzenie za pracę. Ale nie wszyscy.

Według powszechnej definicji «nisko opłacanych» w Norwegii, otrzymują oni wynagrodzenie poniżej 85 procent przeciętnego zarobku pracownika przemysłowego.

W ubiegłym roku 85 procent przeciętnego wynagrodzenia pracownika przemysłowego przekraczało nieco 37 000 koron miesięcznego wynagrodzenia przed opodatkowaniem. Otrzymujący mniej, stawali się  nisko opłacanymi.

Jeśli zastosujemy tę definicję, około 24 procent pracowników w Norwegii jest nisko opłacanych.

Istnieje jednak szereg definicji pojęcia «pracownik nisko opłacany».

— Poziom niskich płac wynoszący 85 procent przeciętnego wynagrodzenia pracowników przemysłowych, to w kontekście międzynarodowym stosunkowo dużo — mówi Elin Svarstad z Fafo.

Bardziej powszechną definicją w pozostałych częściach świata, jest ustalenie niskiej płacy jako niższej od dwóch trzecich mediany zarobków. W Norwegii daje to wynagrodzenie poniżej 30 500 koron miesięcznie.

Zgodnie z tą definicją, odsetek pracowników nisko opłacanych staje się znacznie niższy, wynosząc około 7 procent.

Szwecja wiedzie w sferze niewielkich różnic płac

– Jak w kwestii różnic pomiędzy pracownikami o wysokich i niskich zarobkach, wypada Norwegia, w porównaniu z innymi krajami?

– Jesteśmy na świecie liderem. Tylko Szwecja ma jeszcze mniejsze różnice płac niż Norwegia. W Danii są one nieco większe niż w Szwecji i Norwegii – odpowiada Elin Svarstad.

Tłumaczy, że zarówno Norwegia, jak i Szwecja odnotowały w ostatnich latach wzrost różnic wynagrodzeń. Jest to spowodowane pogorszeniem rozwoju płac wśród najniżej opłacanych. Oznacza to, że najmniej wzrosły zarobki osób o najniższych wynagrodzeniach.

– Jak wytłumaczyć, uplasowanie Norwegii za Szwecją?

– W dużej mierze jest to powiązane ze stopniem zorganizowania świata pracy w związkach zawodowych. Szwecja ma znacznie większy zakres układów zbiorowych niż Norwegia, co oznacza, że ​​więcej osób otrzymuje wynagrodzenie zgodnie z układem o taryfie płac.

W Szwecji 90 procent rynku pracy posiada układy zbiorowe. W Norwegii stanowi to 64 procent

– W porównaniu np. z USA i Wielką Brytanią mamy niewielkie różnice płac – mówi dalej Svarstad.

Tłumaczenie: Halina Thee

Śledź nas na Facebooku: FriFagbevegelse for foreign workers

Artykuł po angielsku: This is the most commonly-occurring monthly wage in Norway

Artykuł po litewski: Štai koks dažniausias mėnesinis atlyginimas Norvegijoje